Al sinds ik me kan herinneren maakt mijn broer pannenkoeken met 'airtime' op de camping. Jarenlang heeft hij kunnen oefenen op de beste pannenkoeken. En nu ben ik samen met Sjoerd de keuken in gegaan en heeft hij zijn beproefde kennis aan mij overgedragen. De belangrijkste lessen wil ik alvast met jullie delen. Deze slimme trucs maken van een gewone pannenkoek een superpannenkoek:
Tip 1:
Voorkom klonten door niet in één keer alle ingrediënten bij elkaar te gooien. Start met de eieren (één per persoon), ongeveer de helft van de bloem en een klein scheutje melk. Mix dit tot een egaal dik mengsel. Pas dan voeg je de rest van de bloem en melk toe.
Tip 2:
Gebruik de juiste hoeveelheid olie. Een koekenpan weet zelf hoeveel olie hij nodig heeft. Als je hier gebruik van maakt, voorkom je vette pannenkoeken en dat ze aan de pan blijven plakken. Ga als volgt te werk: schenk een laag olie in de pan en verwarm op middelhoog vuur. Zodra de pan en de olie heet zijn, giet je de olie uit de pan in een kommetje. De benodigde hoeveelheid olie blijft nu aan de pan plakken. In een wat oudere pan blijft daarom meer olie zitten dan in een nieuwe pan. Gebruik bij de volgende pannenkoek de olie uit het kommetje gewoon opnieuw.
Tip 3:
Geef een pannenkoek zo veel mogelijk airtime. Dit betekent dat je de pannenkoek, met de juiste swing in je arm, hoog de lucht in gooit en omkeert. Je gelooft het misschien niet, maar dit komt de smaak van de pannenkoek echt ten goede! Om nu te voorkomen dat tijdens de airtime de vulling (zoals rozijnen of champignons) uit je pannenkoek vliegen, heeft Sjoerd nog een tip. Maar die tip komt in het kookboek...
Nu ik om jullie beste recept vraag, moet ik zelf toch ook met iets goed komen, nietwaar. Het is appeltaart met custard geworden. Speciaal voor deze maand wilde ik de taart een kersttintje geven. Het moesten kerstkransjes worden, maar dat was nog niet zo makkelijk.
Ik heb wel een vormpje van een bloem, maar daar zit dus nog geen gaatje in. Samen met Martijn heb ik het huis en de schuur afgespeurd naar een rond uitsteekdingetje van ongeveer 1 centimeter. Daar gingen we: de dop van de zonnebrand, te groot. Mijn ring, te ondiep. De gatenboormachine van Martijn, daar zat nog een opening in. Het kapot geknipte wc-rolletje wilde niet rond blijven. De dop van de lippencrème... perfect!
Het is een eigen recept. Na vele appeltaarten gebakken te hebben, ben ik nu tevreden. Met toch wel een beetje trots, hierbij het recept.
taartvorm van ongeveer 25 cm doorsnede en 3 cm hoog
300 gr zelfrijzend bakmeel
150 gr witte basterdsuiker
rasp van 1 citroen
2 flinke theel. speculaaskruiden
175 gr roomboter op kamertemperatuur
3 appels (ik vind goudrenetten lekker)
60 gr rozijnen, geweld in water
3 eetl. suiker
2 eetl. amandelschaafsel
poedersuiker om de taart mee te bestrooien
Custard
20 gr patentbloem
10 gr maizena
250 ml volle melk
1 ei, licht losgeklopt
50 gr suiker
4 gr vanille-suiker
1 theel. vanille-extract
Maak de custard
Meng in een kom de bloem en maizena met ongeveer een kwart van de melk met behulp van een garde. Klop tot je een glad mengsel hebt. Voeg het geklopte ei aan het bloemmengsel toe. Neem een steelpan en doe hierin de rest van de melk, suiker, vanille-suiker en vanille-extract. Verhit dit tot de suiker is opgelost en de melk aan kook komt. Voeg nu al roerend het bloemmengsel toe. Blijf stevig kloppen terwijl de pan op het vuur staat. Als het mengsel dik wordt, dan nog 2 minuten op het vuur laten staan. Blijf goed roeren. Haal de pan van het vuur en doe de custard in een kom. Leg een stuk plastic folie direct op de custard, om te voorkomen dat er een vel op komt.
Maak de taart
Doe het zelfrijzend bakmeel, de basterdsuiker, de citroenrasp en de speculaaskruiden in een grote kom en roer alles door elkaar. Snijd de boter in kleine stukjes en voeg toe. Nu ga je het geheel kneden. Kneed net zolang tot de boter volledig is opgenomen. Als je het deeg niet tot een bal gekneed krijgt, kun je wat water toevoegen. Voeg steeds een heel klein beetje toe, het deeg wordt al snel te nat.
Schil de appels en verwijder het klokhuis. Snijd de appels nu in heel dunne plakjes. Je kunt hier het beste een schaaf of dunschiller voor gebruiken.
Vet de taartvorm in met een beetje boter. Bekleed de taartvorm met iets meer dan de helft van het deeg. Smeer nu de custard egaal over de bodem van de taart. Vervolgens bedek je de custard met de helft van de appelschijfjes. Strooi hier ongeveer drie eetlepels suiker overheen. Verdeel de uitgelekte rozijnen over de taart en breng een tweede laag met appelschijfjes aan.
Met de rest van het deeg kun je de taart versieren. Ik heb er nu voor gekozen om kerstkransjes uit te steken. Maar je kunt uiteraard ook reepjes deeg op een traditionele wijze kruislings over de taart leggen. Strooi vervolgens de amandelschaafsel er overheen.
Als je een glimmende taart wilt, kun je het deeg bestrijken met een losgeklopt ei. Ik vind een matte taart net zo mooi.
Verwarm de oven voor op 180 graden. Zet de taart in het midden en bak hem in 60 minuten gaar. Laat de taart afkoelen voordat je hem uit de vorm haalt en strooi er wat poedersuiker overheen.
Succes met dit recept!
Zuppa di zucca, oftewel pompoensoep, is de 'primi' uit het Italiaanse menu van Adrie.
Zelf vind ik pompoen niet zo heel erg lekker, vaak een beetje melig. Maar in deze soep smaakt hij zoet en romig. En toeval bestaat niet, deze week zat er een pompoen in het groentepakket!
Wie
droomt er niet over een cursus Italiaans koken: les krijgen van een pittig oud
vrouwke die met vol overgave, hardhandig maar soepel het deeg kneedt in
keuken vol doorleefde pannen, geurend naar verse kruiden en rijpe tomaten…hmmm…zucht.
Nu
heb ik het geluk dat Adrie, de moeder van Martijn (mijn vriend), net een cursus Italiaans
koken heeft gevolgd. Dus ben ik niet naar Italië afgereisd, maar wel naar
Genderen. En daar heb ik een heus vijf-gangen diner bereid, zoals dat bij de
Italianen hoort: antipasti, primi, secondi, contorni en dolci.
Gister
ben ik aan de slag gegaan met ‘secondi’, de Tagliatelle
alla boscaiola. Oftewel, verse pasta met eekhoorntjesbrood.
